Esther
Verhoef, Rendez-Vous
Esther
Verhoef (’s-Hertongebosch, 1968) is een van de succesvolste schrijvers van
Nederland. Er zijn meer dan anderhalf miljoen exemplaren van haar boeken verkocht. Haar psychologische
thrillers zijn dan ook zonder uitzondering bestsellers en Rendez-Vous is hier
een van. In 2006 won ze met dit boek, als eerste Nederlands auteur, de zilveren
vingerafdruk, een publieksprijs voor beste thriller. De film zou dit jaar in de bioscoop moeten
verschijnen. In eerste instantie verwachtte ik niet echt veel van het boek. Ik
had verwacht dat het je standaard ‘affaire gaat fout’ boek zou zijn, maar
rendez-vous heeft zeker mijn verwachtingen overtroffen.
Het boek
begint met een scène in een cel op het politiebureau. Het grijpt je aandacht
gelijk en je vraagt je af wat er gebeurd is, waarom de vrouw, Simone, in deze
cel zit. Daarna gaat het boek terug naar een verhaal dat wordt verteld door
deze Simone. Ze vertelt over hoe haar leven in Frankrijk begonnen is. Ze is op
34-jarige leeftijd met haar man, Eric, en haar twee kinderen, Bastian en
Isabelle, naar Zuid-Frankrijk verhuist. Ze willen samen een chambres d’hôtes
beginnen en deze later uitbreiden naar een heel vakantiepark. Om deze droom te
realiseren moeten ze wat obstakels overwinnen.
Ten eerste
komt de familie erachter dat werklui vinden in Frankrijk niet even makkelijk
is. Ze leven dan ook in een caravan, omdat het huis simpelweg nu nog niet
bewoonbaar is. Eric vindt echter een goedkope Nederlandse aannemer, Peter, die
heel snel bij hen aan de slag gaat. Samen met een ploeg van Franse jongemannen
werken Peter én Eric aan het huis. Één van deze mannen trekt onmiddellijk de
aandacht van Simone, die zich verwaarloosd voelt doordat Eric zoveel bezig is
met het huis. Ook komt ze erachter dat ze eigenlijk altijd alles heeft gedaan
wat anderen van haar vroegen.
Tussen deze
aantrekkelijke jongeman, de twintigjarige Michel, en Simone ontstaat een
heftige en onstuimige affaire. Als Peter dan ook achter deze affaire komt, gaat
hij zich heel raar gedragen. Hij begint spontane gesprekken over Franse vrouwen
die snel vreemdgaan, en dat Simone wel snel went in Frankrijk. Uiteindelijk
gaat hij over in het chanteren van Simone, waardoor Simone erg bang voor hem
wordt. Michel is opeens onbereikbaar, en Peter laat haar denken dat Michel
alleen een affaire was begonnen met haar zodat Peter haar uiteindelijk kon
afpersen.
Eric en Peter
willen rond dezelfde tijd zaken doen, ze
willen samen vakantiehuisjes bouwen, maar hiervoor zou Eric wel 2 ton moeten
inleggen. Simone houdt voet bij stuk en blijft volhouden dat ze Peter niet
vertrouwt en vertraagt hiermee in ieder geval de deal. Er zijn meerdere
gedachten van Simone te lezen over plannen die ze heeft om Peter te vermoorden.
Peter en Simone leggen echter hun ruzie bij en Peter betaalt al het afgeperste
geld terug aan Simone.
Enkele weken
later verschijnt Michel echter weer op het toneel. Het bleek dat Peter hem had
weggestuurd naar een klus ver weg, en dat Michel wel geprobeerd had in contact
met Simone te komen in tegenstelling tot wat Simone dacht. Zij dacht dat hij
haar vermeed, dat ze alleen een trofee was: een getrouwde vrouw die hij
makkelijk had kunnen verleiden. Het is echter zo dat Michel echt wat voor
Simone voelt en als zij er een punt achter zet is hij compleet gebroken. De dag
daarna verschijnt hij niet op zijn werk en is ‘ziek’.
Diezelfde
avond begint Eric weer over zijn zakenplannen met Peter, hij wil die avond naar
Peter toe om de plannen uit te werken. Simone is het er niet mee eens, maar hij
gaat toch. Eric is weg, de kinderen liggen op bed en Simone is erg emotioneel.
Dan komt Michel langs en hebben ze nog één avond samen, buiten. De dag erna
heeft Simone een heftige ruzie met Eric. Hij is boos omdat ze weg (buiten) was
toen hij thuiskwam, zij is boos omdat hij zaken wil doen met Peter. Ze zegt dat
ze bij hem weggaat als hij ooit zaken zou doen met Peter.
Het is de
laatste dag dat de Franse werklui, waaronder Michel, bij Simone en Eric thuis
komen werken. Michel heeft geld nodig, omdat Eric hen niet uitbetaald, zegt
hij. Simone geeft hem geld, maar wel met de boodschap dat Eric wel degelijk het
geld aan Peter heeft gegeven,dus dat Peter hoogstwaarschijnlijk de schuldige
wel moet zijn. Als iedereen van de werklui weg is komt Peter stomdronken en
heel boos op Simone af. Hij zegt dat ze ervoor moet zorgen dat hij het geld wel
krijgt van Eric. Hij randt Simone aan.
Simone,
compleet overstuur, gaat ’s avonds naar Michel. Ze vertelt alles wat er gebeurd
is, dat Peter haar had afgeperst, aangerand en dat Eric altijd betaalde, maar
dat Peter dat geld niet altijd uitbetaalde aan zijn werknemers. Michel, een
jongen met een strafblad, net als alle andere werknemers van Peter, gaat in een
vlaag van woede samen met één van de andere werklui ervandoor. Zonder Simone.
Terwijl dit
hele verhaal vertelt wordt, loopt er ook een ander lijn door het verhaal heen.
Het verhaal dat Simone in de gevangenis zit. Je komt in die stukjes steeds meer
te weten. Er is iemand vermoordt. Dan blijkt dat diegene Peter is. Je weet dan
Simone een enorme hekel aan hem heeft. Dat ze zelfs hem wilde vermoorden. Simone
is opgepakt. Haar portemonnee is een bewijsstuk. Maar Michel bekent, hij heeft
Peter doodgeslagen. En Hij had Simones portemonnee gestolen en achtergelaten op
crime scene.
Simone weet
echter dat Michel haar volledig heeft vrijgepleit. Dit deels ten onrechte,
aangezien Simone dacht dat ze Michel tot moord heeft aangezet. En hij had haar
portemonnee niet gestolen, maar in zijn zak gedaan, nadat zij hem was verloren op
zijn bed.
In de laatste
zin van het boek blijkt dat Simone zwanger is.
Ik vind het
een ongelofelijk goed boek. Goed geschreven en het houdt je bezig tot het
laatste woord. Het is erg reëel, maar het is niet zo dat er niks spannend
gebeurd. Door de kleine stukjes die worden geschreven over Simone in de cel,
kom je meer te weten over de misdaad, terwijl de grote verhaallijn meer
uitwijdt over haar alledaagse leven en haar affaire met Michel. Ook is het boek
erg actueel, je hebt genoeg mensen die vertrekken naar Frankrijk en die
zichzelf tegenkomen. Er zijn genoeg mensen die in een affaire terechtkomen. De
moord is minder vanzelfsprekend, maar niet onmogelijk in de beschreven
situatie.
Ik zou het
boek zeker aanraden, want het heeft mijn verwachtingen echt overtroffen!
Titel: Rendez-vous
Auteur: Esther Verhoef
312 bladzijdes
Noordhoff Uitgevers BV,
Groningen/Houten
2012
Hoi Nienke,
BeantwoordenVerwijderenNEEEE! Je verklapt het einde! Ik zat helemaal in het verhaal, al vastbesloten dat ik het ging lezen, maar nu weet ik al hoe het afloopt :(. Met het vertellen van het einde breek je de spanning die je in het voorgaande stuk van de tekst op een heel knappe manier opbouwt. Daarvoor moet ik je even complimenten geven! (Als je het zelf niet geschreven hebt, complimenten voor de ontzettend goed gekozen samenvatting).
Het recensie deel van je verslag vond ik een beetje aan de korte kant. Volgens mij had je je mening nog wel wat uitgebreider kunnen maken. Misschien met iets wat je minder goed vond aan het boek? Of waarom je het één wel waarschijnlijk vindt en het andere niet?
De laatste regel had je ook zeker nog uit kunnen werken in een alinea: wat waren je verwachtingen in het begin en hoe zijn die dan overtroffen? Je blijft hierin mysterieus, terwijl je over de inhoud van het boek wel weer heel open bent.
Nogmaals, dat is een beetje jammer. Niet alleen omdat je, zoals ik eerder al zei, de opgebouwde spanning doorbreekt, maar ook omdat je voor sommige lezers zo een belangrijke drive om het boek te gaan lezen, namelijk weten hoe het afloopt, wegneemt. Zeker omdat het een thriller is, moet je uitkijken hoeveel je over het einde verklapt.
Al met al een goede recensie. Je hebt je weliswaar niet aan de gegeven indeling gehouden, maar dat vond ik eigenlijk helemaal geen probleem. Het was voor mij zelfs fijner zo! Goed gedaan!
Groetjes, Emma
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenHoi Nienke,
BeantwoordenVerwijderenWat lijkt mij dit een leuk boek! Ik had zelf nog nooit van de schrijfster gehoord, maar door de manier waarop jij het boek naar voren laat komen, staat het mij zeker aan.
Ik vind dat je goed de spanning opbouwt in de samenvatting. Ik weet niet of je deze zelf hebt geschreven of van internet hebt gehaald, maar in ieder geval is hij goed gekozen. Ik ben het niet met Emma eens dat je het einde niet mag vertellen. Natuurlijk is dit jammer voor de mensen die het boek nog willen gaan lezen, maar het is wel nodig voor een goede analyse van het boek. Let wel op de schrijffouten in de samenvatting. Ondanks dat je deze misschien van internet hebt gehaald, kun je hem nog wel doorkijken en controleren. Er staan een aantal slordigheidjes in. Een kleine tip voor het geval dat je hem van internet hebt gehaald: vermeld de bron.
Ik ben het wel met Emma eens dat je recensie gedeelte iets aan de korte kant is. Het belangrijkste deel van deze opdracht was natuurlijk wel het geven en beargumenteren van jouw mening. Dit zou je simpelweg kunnen verbeteren door je verwachtingen wat beter uit te werken. Hierdoor kan je je mening makkelijker terugkoppelen op je verwachtingen.
Naast dit mis ik de achtergrond informatie over de schrijfster. Naar mijn weten was dit ook onderdeel van de opdracht. Als je iets meer vertelt over Verhoef's leven, zou het voor de lezer misschien leuker zijn. Hierdoor zou je aspecten uit het boek kunnen koppelen aan haar eigen leven of juist niet.
Tenslotte nog een aantal kleine dingetjes;
- Vergeet niet het genre te noemen in de algemene informatie aan het einde.
- Gebruik niet te lange zinnen. Hierdoor wordt het soms wat te langdradig.
- In de laatste zin van de eerste alinea moet "een" staan i.p.v. "je".
- In de eerste alinea zeg je dat de verfilming dit jaar in de bioscoop zou komen. Is dit ook echt werkelijk gebeurd? Zo ja, heb jij hem zelf gezien?
Over het algemeen vind ik je recensie goed. Ondanks dat je je mening niet helemaal hebt uitgewerkt, ben je wel enthousiast. Dit enthousiasme gaat er zeker voor zorgen dat mensen het boek gaan lezen.
Groetjes,
Amber