Leesverslag, Isabelle, Tessa de Loo

Leesverslag, Isabelle, Tessa de Loo

Algemene informatie

Auteur: Tessa de Loo
Titel: Isabelle
Plaats van uitgave: Groningen/Houten
Jaar van uitgave: 2012
Jaar eerste uitgave: 1989
Aantal pagina's: 85
Genre: Psychologische Roman

Samenvatting.

Isabelle Amable is een beroemde actrice die bewonderd wordt om haar buitengewone schoonheid. Ze trekt dagelijks in haar eentje de bergen in om daar in een meer te zwemmen en te masturberen. Op een dag verdwijnt ze zomaar spoorloos. Isabelle blijkt ontvoerd te zijn door de ontzettend lelijke barvrouw Jeanne Bitor. Jeanne heeft een fascinatie voor verval en schildert reeksen schilderijen die de verschillende stadia van ontbinding van dode dieren laten zien. Jeanne, die alleen met haar twee pitbulls woont, is enorm jaloers op de schoonheid van Isabelle. De reden dat ze Isabelle ontvoerd heeft, is dat ze haar langzaam wil laten dood hongeren. Dat proces wil ze in een reeks schilderijen vastleggen.

Bernard Buffon is een bewoner van Auvergne. Hij is een aanbidder van Isabelle en hij kan zich niet zomaar bij haar verdwijning neerleggen. Bernard lijdt aan een schildklierafwijking waardoor hij erg zwaar is. Als kind werd hij erg gepest en Isabelle heeft hem toen eens tegen zijn persters in bescherming genomen. Bernard is vastbesloten Isabelle te vinden.

Isabelle wordt intussen vastgehouden in de kelder van Jeanne. Ze slaapt op een paar strobalen en krijgt maar net genoeg te eten om niet compleet in te storten. Iedere dag moet ze uren poseren zodat Jeanne haar schilderijen kan maken. Jeanne heeft nooit liefde of vriendschap gekend en Isabelle neemt zich voor om Jeanne haar menselijkheid terug te doen vinden. Ze stelt Jeanne vragen en langzaam brokkelen de muren die Jeanne om zich heeft opgetrokken af. Isabelle vertelt Jeanne allerlei nare verhalen over haar leven waardoor Jeanne inziet dat Isabelle niet het perfecte leventje leidt waar ze zo jaloers op is. Jeanne gaat zich vrij voelen emotioneel te uiten bij Isabelle en voor het eerst in haar leven heeft ze het idee dat ze een vriendin heeft.

Bernard geeft les op een school en de moeder van een van zijn leerlingen is goed bevriend geweest met Isabelle en heeft tot haar verdwijning contact met haar onderhouden. Door met haar te spreken, komt hij erachter dat Isabelle eigenlijk een heel prettig leven leidt. Deze informatie staat haaks op de verhalen die Isabelle aan Jeanne vertelt. Wanneer Bernard aan de bar aan Jeanne vraagt hoe zij tegenover de verdwijning van Isabelle staat, komt Jeanne er daardoor achter dat de verhalen die Isabelle haar verteld heeft - en die ervoor hebben gezorgd dat ze zichzelf ook aan Isabelle blootgaf - niet kloppen. Jeanne is woedend en gaat weer slechter voor Isabelle zorgen.

De volgende ochtend vindt Jeanne Isabelle hangend aan een strop in de kelder. Jeanne verbrandt de schilderijen die ze heeft gemaakt en verdwijnt. Bernard gaat naar het huis van Jeanne omdat hij een raar gevoel heeft overgehouden aan zijn gesprek met haar. Hij vindt Isabelle en ze blijkt nog te leven. Ze had zich niet echt opgehangen maar haalde een filmtruc uit om Jeanne dat idee te geven.

Bernard komt bijna in de verleiding Isabelle te verkrachten maar zijn beschaving weerhoudt hem daarvan. Doordat die gedachte bij hem is opgekomen, krijgt hij echter wel meer begrip voor mensen die wel een grens overschrijden omdat ze geen rem hebben. Bernard uit zijn gevoelens voor Isabelle maar Isabelle reageert daar eigenlijk nauwelijks op. Wanneer Bernard zegt dat Jeanne voor haar daden gestraft moet worden, blijkt Isabelle het daar niet mee eens te zijn omdat het leven Jeanne al genoeg straft. Bernard is verontwaardigd over de houding van Isabelle. Hij heeft haar gered en uit zijn gevoelens voor haar, maar Isabelle lijkt meer sympathie te hebben voor de vrouw die haar wilde vermoorden dan voor hem.

Met Isabelle loopt alles prima af en Jeanne is spoorloos verdwenen. Door de houding van Isabelle en het feit dat Bernard zelf ook iets duisters in zichzelf ontdekte toen hij overwoog Isabelle te verkrachten, verschuift de aandacht van Bernard van Isabelle naar Jeanne. Hij heeft ineens spijt dat hij haar nooit echt heeft leren kennen. De magie die eerst om Isabelle heen hing, kleeft nu aan Jeanne.

De verhalen die Isabelle aan Jeanne vertelde waren verzonnen en grotendeels afkomstig uit de biografie van Marilyn Monroe.

Verwachtingen

Dit boek stond nog bij ons in de kast en nadat ik de flaptekst had gelezen leek het me een leuk boek om een keer te gaan lezen. Wat mij het interessants leek was de ontwikkeling van de relatie tussen Jeanne en Isabelle. Deze relatie wordt in het boek dan ook goed beschreven en heeft zeker mijn verwachtingen waargemaakt.

Motieven

Eenzaamheid: De eenzaamheid van verschillende mensen komt constant terug in dit boek. De eenzaamheid van Jeanne, omdat ze zo lelijk is en zichzelf opsluit. De eenzaamheid van Bernard, die heel dik is en zich ook eenzaam voelt. Isabelle vertelt echter ook verhalen aan Jeanne waarin het lijkt alsof ze heel eenzaam is. Dit is echter bij Isabelle niet het geval in haar echte leven.

Schoonheid: Dit thema komt ook meerdere terug omdat er bij verschillende mensen de nadruk wordt gelegd op het uiterlijk. Bij Jeanne is dit omdat ze zo lelijk is, bij Isabelle echter omdat ze zo mooi is. Bij Bernard wordt ook benadrukt dat hij zo dik is.

Jaloezie: De misdaad waar het boek om draait is gebouwd op jaloezie. Jeanne is zo jaloers op Isabelle dat ze Isabelle wil zien aftakelen.

Thematiek

Obsessie: Wat het meest speelt in het boek is de obsessie die zowel Bernard als Jeanne over Isabelle hebben. Ze zouden beiden alles geven om Isabelle als bezit te hebben, al is het wel voor andere redenen. Jeanne wil Isabelle zien aftakelen, Bernard wil haar hebben om haar schoonheid.

Personages

Isabelle: Hoewel ze de titelpersonage is blijft Isabelle door het boek heen een oppervlakkig karakter. Het is duidelijk dat ze erg mooi is en ook nog slim, aangezien ze Jeanne om de tuin weet te leiden. Bernard en Joanne vinden haar egoïstisch en arrogant, maar of dit ook terecht is wordt niet duidelijk.

Jeanne: Een lelijke verbitterde vrouw die erg eenzaam is. Haar leven is niet leuk en hiervan geeft ze mooie mensen de schuld, want zonder mooie mensen zouden er ook geen lelijke mensen zijn. Ze vertrouwt de mensheid ook niet, en dit wordt bevestigd wanneer Isabelle haar vertrouwen schendt. 

Bernard: Een dikke, goede man die niet erg gelukkig is. Hij heeft een obsessie voor onbereikbare vrouwen, eerst Isabelle maar later Jeanne.

Vertelperspectief

Het verhaal wordt verteld vanuit een alwetende verteller, die het ene hoofdstuk vertelt over Jeanne en het andere over Bernard. Dit zorgt ervoor dat je beide obsessies meemaakt en ook de ontwikkeling van deze obsessies.

Beoordeling

De schrijfstijl is erg eenvoudig, al wordt er wel veel gebruik gemaakt van beschrijvingen. Deze uitgebreide beschrijvingen zijn zowel beschrijvingen van personages als beschrijvingen van de omgeving. 

'Op mahoniehouten kasten en tafels tegen de muren stonden opgezette dieren: verschillende vogels - een pauw in pronkhouding-, een vos, een marter, een haas, een eekhoorn met een sparreappel in zijn pootjes.' ~ pagina 31

Uiteindelijk vind ik het een goed boek, al is het wel aan de simpele kant. De psychologische ontwikkelingen in het verhaal zijn allemaal best voorspelbaar, al had het net zo goed kunnen zijn dat Isabelle wel de waarheid vertelde tegen Jeanne. Dat ze loog gaf het verhaal wel extra spanning en diepgang.

'Ik ben erin gestonken...' kermde ze, 'ik heb me laten inpalmen... wat ben ik goedgelovig geweest... naïef... wat heb ik me belachelijk gemaakt... mijn hele hebben en houden... open en bloot...' ~ pagina 62

Ook is de verschuiving van Bernards obsessie van Isabelle naar Jeanne iets wat ik niet verwacht had, maar wel iets wat het boek beter maakt.

'De ban was verbroken. Sinds hij haar had leren kennen als een vrouw van vlees en bloed, was de betovering opgelost als mist in de ochtendzon. Hij wist niet wat hierbij de doorslag had gegeven: het feit dat zij zelfs in de grootste nabijheid onbereikbaarheid was gebleven, haar negatie van zijn liefde of haar onredelijke stellingname voor Jeanne Bitor.' ~ pagina 83