woensdag 30 oktober 2013

Recensie, Rendez-Vous

Esther Verhoef, Rendez-Vous

Esther Verhoef (’s-Hertongebosch, 1968) is een van de succesvolste schrijvers van Nederland. Er zijn meer dan anderhalf miljoen exemplaren  van haar boeken verkocht. Haar psychologische thrillers zijn dan ook zonder uitzondering bestsellers en Rendez-Vous is hier een van. In 2006 won ze met dit boek, als eerste Nederlands auteur, de zilveren vingerafdruk, een publieksprijs voor beste thriller. De film  zou dit jaar in de bioscoop moeten verschijnen. In eerste instantie verwachtte ik niet echt veel van het boek. Ik had verwacht dat het je standaard ‘affaire gaat fout’ boek zou zijn, maar rendez-vous heeft zeker mijn verwachtingen overtroffen.

Het boek begint met een scène in een cel op het politiebureau. Het grijpt je aandacht gelijk en je vraagt je af wat er gebeurd is, waarom de vrouw, Simone, in deze cel zit. Daarna gaat het boek terug naar een verhaal dat wordt verteld door deze Simone. Ze vertelt over hoe haar leven in Frankrijk begonnen is. Ze is op 34-jarige leeftijd met haar man, Eric, en haar twee kinderen, Bastian en Isabelle, naar Zuid-Frankrijk verhuist. Ze willen samen een chambres d’hôtes beginnen en deze later uitbreiden naar een heel vakantiepark. Om deze droom te realiseren moeten ze wat obstakels overwinnen.

Ten eerste komt de familie erachter dat werklui vinden in Frankrijk niet even makkelijk is. Ze leven dan ook in een caravan, omdat het huis simpelweg nu nog niet bewoonbaar is. Eric vindt echter een goedkope Nederlandse aannemer, Peter, die heel snel bij hen aan de slag gaat. Samen met een ploeg van Franse jongemannen werken Peter én Eric aan het huis. Één van deze mannen trekt onmiddellijk de aandacht van Simone, die zich verwaarloosd voelt doordat Eric zoveel bezig is met het huis. Ook komt ze erachter dat ze eigenlijk altijd alles heeft gedaan wat anderen van haar vroegen.

Tussen deze aantrekkelijke jongeman, de twintigjarige Michel, en Simone ontstaat een heftige en onstuimige affaire. Als Peter dan ook achter deze affaire komt, gaat hij zich heel raar gedragen. Hij begint spontane gesprekken over Franse vrouwen die snel vreemdgaan, en dat Simone wel snel went in Frankrijk. Uiteindelijk gaat hij over in het chanteren van Simone, waardoor Simone erg bang voor hem wordt. Michel is opeens onbereikbaar, en Peter laat haar denken dat Michel alleen een affaire was begonnen met haar zodat Peter haar uiteindelijk kon afpersen.

Eric en Peter willen rond dezelfde  tijd zaken doen, ze willen samen vakantiehuisjes bouwen, maar hiervoor zou Eric wel 2 ton moeten inleggen. Simone houdt voet bij stuk en blijft volhouden dat ze Peter niet vertrouwt en vertraagt hiermee in ieder geval de deal. Er zijn meerdere gedachten van Simone te lezen over plannen die ze heeft om Peter te vermoorden. Peter en Simone leggen echter hun ruzie bij en Peter betaalt al het afgeperste geld terug aan Simone.

Enkele weken later verschijnt Michel echter weer op het toneel. Het bleek dat Peter hem had weggestuurd naar een klus ver weg, en dat Michel wel geprobeerd had in contact met Simone te komen in tegenstelling tot wat Simone dacht. Zij dacht dat hij haar vermeed, dat ze alleen een trofee was: een getrouwde vrouw die hij makkelijk had kunnen verleiden. Het is echter zo dat Michel echt wat voor Simone voelt en als zij er een punt achter zet is hij compleet gebroken. De dag daarna verschijnt hij niet op zijn werk en is ‘ziek’.

Diezelfde avond begint Eric weer over zijn zakenplannen met Peter, hij wil die avond naar Peter toe om de plannen uit te werken. Simone is het er niet mee eens, maar hij gaat toch. Eric is weg, de kinderen liggen op bed en Simone is erg emotioneel. Dan komt Michel langs en hebben ze nog één avond samen, buiten. De dag erna heeft Simone een heftige ruzie met Eric. Hij is boos omdat ze weg (buiten) was toen hij thuiskwam, zij is boos omdat hij zaken wil doen met Peter. Ze zegt dat ze bij hem weggaat als hij ooit zaken zou doen met Peter.

Het is de laatste dag dat de Franse werklui, waaronder Michel, bij Simone en Eric thuis komen werken. Michel heeft geld nodig, omdat Eric hen niet uitbetaald, zegt hij. Simone geeft hem geld, maar wel met de boodschap dat Eric wel degelijk het geld aan Peter heeft gegeven,dus dat Peter hoogstwaarschijnlijk de schuldige wel moet zijn. Als iedereen van de werklui weg is komt Peter stomdronken en heel boos op Simone af. Hij zegt dat ze ervoor moet zorgen dat hij het geld wel krijgt van Eric. Hij randt Simone aan.

Simone, compleet overstuur, gaat ’s avonds naar Michel. Ze vertelt alles wat er gebeurd is, dat Peter haar had afgeperst, aangerand en dat Eric altijd betaalde, maar dat Peter dat geld niet altijd uitbetaalde aan zijn werknemers. Michel, een jongen met een strafblad, net als alle andere werknemers van Peter, gaat in een vlaag van woede samen met één van de andere werklui ervandoor. Zonder Simone.

Terwijl dit hele verhaal vertelt wordt, loopt er ook een ander lijn door het verhaal heen. Het verhaal dat Simone in de gevangenis zit. Je komt in die stukjes steeds meer te weten. Er is iemand vermoordt. Dan blijkt dat diegene Peter is. Je weet dan Simone een enorme hekel aan hem heeft. Dat ze zelfs hem wilde vermoorden. Simone is opgepakt. Haar portemonnee is een bewijsstuk. Maar Michel bekent, hij heeft Peter doodgeslagen. En Hij had Simones portemonnee gestolen en achtergelaten op crime scene.

Simone weet echter dat Michel haar volledig heeft vrijgepleit. Dit deels ten onrechte, aangezien Simone dacht dat ze Michel tot moord heeft aangezet. En hij had haar portemonnee niet gestolen, maar in zijn zak gedaan, nadat zij hem was verloren op zijn bed.
In de laatste zin van het boek blijkt dat Simone zwanger is.

Ik vind het een ongelofelijk goed boek. Goed geschreven en het houdt je bezig tot het laatste woord. Het is erg reëel, maar het is niet zo dat er niks spannend gebeurd. Door de kleine stukjes die worden geschreven over Simone in de cel, kom je meer te weten over de misdaad, terwijl de grote verhaallijn meer uitwijdt over haar alledaagse leven en haar affaire met Michel. Ook is het boek erg actueel, je hebt genoeg mensen die vertrekken naar Frankrijk en die zichzelf tegenkomen. Er zijn genoeg mensen die in een affaire terechtkomen. De moord is minder vanzelfsprekend, maar niet onmogelijk in de beschreven situatie.

Ik zou het boek zeker aanraden, want het heeft mijn verwachtingen echt overtroffen!

Titel: Rendez-vous
Auteur: Esther Verhoef
312 bladzijdes
Noordhoff Uitgevers BV, Groningen/Houten

2012

3 opmerkingen:

  1. Hoi Nienke,

    NEEEE! Je verklapt het einde! Ik zat helemaal in het verhaal, al vastbesloten dat ik het ging lezen, maar nu weet ik al hoe het afloopt :(. Met het vertellen van het einde breek je de spanning die je in het voorgaande stuk van de tekst op een heel knappe manier opbouwt. Daarvoor moet ik je even complimenten geven! (Als je het zelf niet geschreven hebt, complimenten voor de ontzettend goed gekozen samenvatting).

    Het recensie deel van je verslag vond ik een beetje aan de korte kant. Volgens mij had je je mening nog wel wat uitgebreider kunnen maken. Misschien met iets wat je minder goed vond aan het boek? Of waarom je het één wel waarschijnlijk vindt en het andere niet?

    De laatste regel had je ook zeker nog uit kunnen werken in een alinea: wat waren je verwachtingen in het begin en hoe zijn die dan overtroffen? Je blijft hierin mysterieus, terwijl je over de inhoud van het boek wel weer heel open bent.

    Nogmaals, dat is een beetje jammer. Niet alleen omdat je, zoals ik eerder al zei, de opgebouwde spanning doorbreekt, maar ook omdat je voor sommige lezers zo een belangrijke drive om het boek te gaan lezen, namelijk weten hoe het afloopt, wegneemt. Zeker omdat het een thriller is, moet je uitkijken hoeveel je over het einde verklapt.

    Al met al een goede recensie. Je hebt je weliswaar niet aan de gegeven indeling gehouden, maar dat vond ik eigenlijk helemaal geen probleem. Het was voor mij zelfs fijner zo! Goed gedaan!

    Groetjes, Emma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Nienke,

    Wat lijkt mij dit een leuk boek! Ik had zelf nog nooit van de schrijfster gehoord, maar door de manier waarop jij het boek naar voren laat komen, staat het mij zeker aan.

    Ik vind dat je goed de spanning opbouwt in de samenvatting. Ik weet niet of je deze zelf hebt geschreven of van internet hebt gehaald, maar in ieder geval is hij goed gekozen. Ik ben het niet met Emma eens dat je het einde niet mag vertellen. Natuurlijk is dit jammer voor de mensen die het boek nog willen gaan lezen, maar het is wel nodig voor een goede analyse van het boek. Let wel op de schrijffouten in de samenvatting. Ondanks dat je deze misschien van internet hebt gehaald, kun je hem nog wel doorkijken en controleren. Er staan een aantal slordigheidjes in. Een kleine tip voor het geval dat je hem van internet hebt gehaald: vermeld de bron.

    Ik ben het wel met Emma eens dat je recensie gedeelte iets aan de korte kant is. Het belangrijkste deel van deze opdracht was natuurlijk wel het geven en beargumenteren van jouw mening. Dit zou je simpelweg kunnen verbeteren door je verwachtingen wat beter uit te werken. Hierdoor kan je je mening makkelijker terugkoppelen op je verwachtingen.

    Naast dit mis ik de achtergrond informatie over de schrijfster. Naar mijn weten was dit ook onderdeel van de opdracht. Als je iets meer vertelt over Verhoef's leven, zou het voor de lezer misschien leuker zijn. Hierdoor zou je aspecten uit het boek kunnen koppelen aan haar eigen leven of juist niet.

    Tenslotte nog een aantal kleine dingetjes;
    - Vergeet niet het genre te noemen in de algemene informatie aan het einde.
    - Gebruik niet te lange zinnen. Hierdoor wordt het soms wat te langdradig.
    - In de laatste zin van de eerste alinea moet "een" staan i.p.v. "je".
    - In de eerste alinea zeg je dat de verfilming dit jaar in de bioscoop zou komen. Is dit ook echt werkelijk gebeurd? Zo ja, heb jij hem zelf gezien?

    Over het algemeen vind ik je recensie goed. Ondanks dat je je mening niet helemaal hebt uitgewerkt, ben je wel enthousiast. Dit enthousiasme gaat er zeker voor zorgen dat mensen het boek gaan lezen.

    Groetjes,

    Amber

    BeantwoordenVerwijderen