Leesgroep: Het DIner, Herman Koch

Het Diner.

Voor deze opdracht hebben Yara, Christel en ik Het Diner van Herman Koch gelezen. We hebben Het Diner gekozen, omdat toch al redelijk veel mensen dit boek hadden gelezen. We verwachtten dat het boek niet te moeilijk was om te lezen, spannend en toch ook erg diepgaand. Veel van deze verwachtingen zijn ook waargemaakt, het boek was inderdaad niet te ingewikkeld en de ik-verteller gaat diep in over dingen die er in zijn leven gebeurd zijn. Toch was het boek niet zo spannend als we verwacht hadden, ook al heeft het boek vele open plekken.
De titel van het boek is makkelijk te verklaren. Het boek heet Het Diner en het speelt zich dan ook af in een restaurant. Paul, Claire, Serge en Babette komen hier bij elkaar om het incident van hun zonen te bespreken, terwijl ze uitgebreid dineren.
De belangrijkste personen in het verhaal zijn Paul, Claire, Serge, Babette, Michel, Rick en Beau Lohman. Ze zijn dan ook allemaal familie van elkaar. Paul Lohman is de hoofdpersoon en ook de verteller. Tijdens het boek krijg je het idee dat Paul psychisch niet helemaal in orde is. Zijn vrouw, Claire, is zijn alles en hij vertrouwt haar blindelings. Claire Lohman wordt dan ook beschreven als een erg liefdevolle vrouw die overal verstand van heeft. Paul beschrijft ook dat ze erg ziek is geweest. Hij kan ook niet vaak genoeg zeggen hoeveel geluk hij met haar heeft gehad. De meeste dingen die Paul in het boek vertelt gaan over hemzelf en zijn gezin. Hij beschrijft zijn gevoelens, die meestal negatief zijn, en ook niet helemaal normaal. Hij is ook erg agressief.
Claire en Paul hebben ook een zoon, Michel Lohman. Michel wordt door Paul beschreven als een rustige jongen, die volgens zijn vader weinig problemen veroorzaakt (hij rookt niet en drinkt met mate). Wel wordt er nadruk op gelegd dat Michel erg op zijn vader lijkt qua agressie. Twee goede vrienden van Michel, die tevens ook zijn neven zijn, zijn Rick en Beau Lohman. Rick Lohman is de zoon van Serge en Babette. Hij wordt niet heel duidelijk beschreven in het boek, maar wat je wel over hem weet is dat hij een beetje een meeloper is. Hij loopt achter Michel aan en heeft blijkbaar een enorm schuldgevoel over wat ze gedaan hebben. Beau Lohman is de geadopteerde zoon van Serge en Babette. Hij komt oorspronkelijk uit Burkina Faso. Hij weet wat Michel en Rick gedaan hebben en chanteert hen hiermee.
Serge Lohman is ook een belangrijk persoon in het boek. Hij is de broer van Paul, maar er is niet echt sprake van broederliefde. Serge is ook een kandidaat in de presidentsverkiezingen. Paul beschrijft hem als een man die veel doet aan zijn imago en die doet alsof hij verstand heeft van allerlei soorten wijnen en eten. Babette Lohman is zijn vrouw. Ze wordt beschreven als een erge standvastige en rustige vrouw. Toch is ze erg emotioneel over wat Rick en Michel gedaan hebben.
Het boek bevat vele open plekken. De namen van steden, restaurants, ziekenhuizen en cafés worden weggelaten. De ziekte die Claire heeft wordt ook niet genoemd. Deze open plekken maken het boek toch op een of andere manier echter. Het lijkt net of deze details alleen maar worden weggelaten omdat dit ook werkelijk is gebeurd. Andere open plekken worden wel gebruikt om de spanning op te bouwen. Je wilt bijvoorbeeld weten wat Paul zag op de telefoon van Michel. En wat Michel en Rick hebben gedaan, wat er nu met hen gaat gebeuren.
Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-vertelsituatie. Je leeft het hele verhaal mee door de ogen van Paul Lohman. Hij vertelt over het diner met zijn vrouw, zijn broer en zijn schoonzus. Het verhaal bevat terugblikken. Zo vertelt Paul dat hij vroeger leraar geschiedenis was, maar dat hij een aantal jaar geleden doorgedraaid was tijdens een les. Hij moest daarom door een psychiater behandeld worden en werd op non-actief gesteld. Ook blikt hij terug op het incident waar zijn zoon bij betrokken was. Dit zijn enkele voorbeelden van de terugblikken.
Het verhaal wordt de ene keer in tegenwoordige tijd vertelt, bevoorbeeld als ze zitten te eten. Je bent er op dat moment als het ware bij. Maar als hij terugblikt, dan staat het in de verleden tijd. Zo wisselt het door het hele boek.
Het boek bevat verschillende motieven: liefde, familie, eten en moord. Liefde als in hoever de liefde voor je eigen kind gaat. Moeten Paul en Claire het geheim van hun zoon geheim houden, of moeten ze hem toch aangeven bij de politie? Familie staat ook centraal in het boek. Vooral de banden tussen familie. De familie zorgt goed voor elkaar. Dit kun je bijvoorbeeld zien in het terugblik over de tijd dat Claire in het ziekenhuis lag. Babette en Serge wilden voor Michel gaan zorgen, omdat ze bang waren dat Paul het niet aankon. Het boek draait ook om eten. Elk hoofdstuk begint met een gang. Het eten wordt dan ook tot in detail beschreven. Moord is ook een van de motieven. De gebeurtenis waar het hele boek eigenlijk over gaat is dan ook de moord die de zoons gepleegd hebben. Het is ook het belangrijkste gespreksonderwerp.
De setting van het verhaal is het restaurant. De naam is onbekend. In terugblikken worden wel namen van plaatsen genoemd. Het pinhokje waar de dakloze om het leven komt is ook een belangrijke plaats in het verhaal.
Het thema van het verhaal is twijfelen. Er wordt over veel dingen getwijfeld. Moeten Paul, Claire, Serge en Babette hun kinderen aangeven om wat ze gedaan hebben? Moeten ze hun kinderen beschermen? Moet Serge zich terugtrekken uit de presidentsverkiezingen? Hoe moeten ze omgaan met zoiets verschrikkelijks?
We vonden het boek allemaal wel makkelijk door te lezen en ook best leuk. Het was spannend genoeg om het interessant te houden tot de laatse bladzijde.

De discussie verliep erg goed. Over de meeste dingen waren we het eigenlijk gewoon eens. Toch is het misschien handiger om echt af te spreken een volgende keer, wat nu erg lastig ging omdat we in verschillende klassen zitten. Het was moeilijk een moment van overleg af te spreken.
Van deze opdracht heb ik geleerd hoe ik een boek goed kan analyseren. Goed te kijken naar de verdere inhoud van het boek en niet alleen maar naar het verhaal. Je kijkt ook naar de personages en naar de dingen die spelen in het verhaal.
Ons boek was een niveau 3 boek. Ik vond het eigenlijk een beetje te makkelijk, want ik kwam er heel snel doorheen. Ik vond het verhaal wel leuk, maar de volgende keer zou ik liever een iets moeilijker boek willen lezen, uit niveau 4 in ieder geval. Ik weet nog niet specifiek welk boek.