Balansverslag

Balansverslag.

In mijn jaren literatuur onderwijs heb ik veel geleerd over de ontwikkelingen in de Nederlandse literatuur. Er zijn boeken die indruk op mij hebben gemaakt maar er zijn ook boeken waarvan ik me afvraag waarom ze eigenlijk zo belangrijk zijn voor de Nederlandse literatuur.

Het boek dat het meeste indruk op mij heeft gemaakt is ‘een schitterend gebrek’ van Arthur Japin. Dat komt omdat alles in het boek erg duidelijk naar voren komt, van veel subtiele achterliggende gedachtes is niet echt sprake. Alles wordt in dit boek besproken alsof het niks is: de pokken, seks, hoeren, het is allemaal niks om je voor te schamen en dus spreekt de ik-persoon er openlijk over. In rendez-vous is de verhaallijn ook interessant en duidelijk. Het houdt je bezig tot de laatste letter, net als bij een schitterend gebrek.

In de literatuurlessen vond ik het echter altijd heel interessant als de achterliggende gedachtes uit boeken besproken worden. Dan kan ik het mij ook goed voorstellen en zou ik me in kunnen leven in wat de schrijver bedoelde. Het probleem is alleen dat ikzelf deze gedachtes dus niet uit boeken kan halen, en boeken die bestaan uit een web van vele achterliggende gedachten, motieven en thema’s liggen mij dus ook totaal niet. Als ik zo’n boek uitheb weet ik eigenlijk ook niet wat ik nou net gelezen heb.

Als ik niet weet waar een boek heengaat en wat de bedoeling is roept dit wel degelijk weerstand in mij op. Ik denk dat dit dan voornamelijk komt door mijn manier van lezen. Ik lees een boek altijd voor de verhaallijn. Ik lees het nooit om erachter te komen wat de schrijver hiermee wil zeggen. Het boek kan dan nog zo goed geschreven zijn, maar als ik niet snap waar hij heen wil, dan is het voor mij gelijk niet meer interessant.

Literatuur is dus in de loop der tijd voor mij iets geworden wat verplicht is. Vroeger las ik veel, maar aangezien ik nu weinig tijd heb en de boeken steeds moeilijker worden, vind ik het niet meer heel leuk om te doen. Ik ben anders gaan kijken naar literatuur. Momenteel heb ik namelijk het idee, dat hoe hoger het boek qua niveau is, hoe meer tijd ik erin moet stoppen om er iets van te begrijpen. Omdat ik dit niet goed van tevoren wist, heb ik niet genoeg tijd gehad om een boek van een hoger niveau volledig te doorgronden. Om een boek te begrijpen heb ik altijd het internet nodig gehad om motieven op te zoeken en daarna begreep ik pas wat er allemaal in dat specifieke boek speelde.

Over mijn blog ben ik grotendeels tevreden. Alleen het deel wat ik er de laatste tijd op heb gezet is vaak werk wat ik in korte tijd heb moeten afronden, omdat ik niet goed gepland had. De verslagen daarvoor zijn echter vaak op tijd erop gezet en goed afgewerkt. Als ik ze nu doorlees heb ik goede informatie over de boeken die ik heb gelezen, waardoor ik ze weer beter kan herinneren.

Ik zou denken dat ik in het vervolg nog wel veel zal lezen, maar dan voor het verhaal en niet voor de achterliggende gedachten. Als ik deze er wel uit kan halen zou het leuk zijn, maar het is dan in ieder geval geen verplichting meer zoals het nu wel is.

Ik zou de docent willen adviseren de leerlingen vaak genoeg te waarschuwen voor een goede planning en op tijd beginnen met boeken. Dit jaar begon ik met een achterstand door een longontsteking en omdat ik daarna er nooit echt bij stil heb gestaan wat ik voor Nederlands allemaal nog moet doen ben ik nu wel onder tijdsdruk gekomen.